3.Bölüm
~~ Yeni Bir Kız? ~~
Yeo Un ve Do Hwan Sarayda çok iyi zaman geçiriyor.Boş kaldıklarında kılıç ile dövüş sanatlarının alıştırmalarını yapıyorlardır.Saray içinde en iyi dövüşçü seçilmişlerdir.
Do Hwan Kral'ın babasına bir türlü alışamamıştır.Majestelerinin aslında kötü biri olduğunu düşünüyordur.
Birgün akşam vakti Do Hwan çatıda nöbettedir.Kral'ın babasının dışarıda olduğunu görür.Onu öylece seyreder.
Daha sonra Kral tekrar içeri girir.Do Hwan ona bir sinirle bakar.Sinirinin beliri bir sebebi yoktur aslında.Sadece onlar kadar rahat yaşamak istiyordur hepsi bu.
Tatil zamanarında Pazarda gezerlerken Do Hwan bir kızla çarpışır.İkisi de yere düşer.Do Hwan kızın güzel iri gözlerini görür görmez o güzel yüzünü görür görmez kıza aşık olur.Do Hwan kızın düşürdüğü şaç tokasını yerden alıp vereceği sırada arkasını döndüğünde kız yok olur.
Yeo Un'a sorar ''Hey buradaki kız nereye gitti?'
Yeo Un ''Kız mı?Bilmem kalktıktan sonra koşarak gitti.''
Do Hwan ''Nasıl bir kardeşsin insan bir bakar nereye gitti diye''
Yeo Un gülümseyerek ''Niye seni birden ilgilendirdi ki''der.
Do Hwan eli ile omzuna vurarak ''yok canım ne ilgilendirecek''diyip elindeki saç tokasını cebine katarak gider.
Do Hwan ''Eee bu aralar güçlerin ne durumda?''
Yeo Un ''Normal bu aralar pek kullanmadım.Ama sene biliyorsun ki güç sayım senden fazla''
Do Hwan ''Eee tabi sen iyilik şövalyesisin.Ormandaki ağaçların,hayvanların,suyun,yağmurun,Bitkilerin hayat döngüsü gücü senin elinde hıı birde şu canlandırma şeyi var tabii''
Yeo Un ''Evet ama canlandırma işlevini insanlar üzerinde yapmama gibi bir kuralımız var.O kurallara aykırı.Ama senin de güçlerin var.Toprak,rüzgar,şimşek,ateş bunlarda senin gücün.''
Do Hwan ''Evet bu güzel güçler bende var''diyerek koşarak eve doğru giderler.
Büyücü evde yoktur.Yeo Un yorgun olduğundan yatar.
Do Hwan ise büyücünün odasına gider.Kitaplarının arasında bir tılsım görür.Beze yazılmış bir yazı ve ucunda bir iple beze bağlı olan anahtar.Eline alır bakar ama birşey anlamaz.
Aniden kapı açılır.Büyücü Do Hwan'ın elindeki tılsımı görür.Hemen bir hışımla elinden alır onu.
Do Hwan ''O neydi öyle ajussi''
Büyücü ''Hiç birşey değil öenmli değil hadi sen git''diyerek geçiştirir.
Do Hwan odadan çıkara birden arkasına bakar 'Önemli olmalı ki birden telaş yaptı. aigo neyse ''diyerek esner ve tekrardan pazara gider.
Bir kalabalık görür ve merak ederek o da oraya gider.Birinin kaçak olduğunu duyar insanlardan iyice yaklaşır.Resmin çizilmiş olduğu beze iyice bkaar.Sonra birden bire şaşırır.Bugün çarpıştığı kıza çok benzetir.İnsanlardan ailesinin hırsız olduğunu ve kızın ailesinin yakalandığını ancak kızın hala kaçak olduğunu duyar.
Oradan ayrılır içinden ''Öyle güzel bir kız niye hırsız olsun ki''der.
Arada çıkıp dinlendiği tepelikteki ağaca doğru gider.Orada bir hıçkırık ve ağlama sesi duyar.
Ses çıkarmadan parmak uçlarında yürüyerek ilerler.Ağacın arkasına oturmuş kızı görür.
Do Hwan ''Kimsiniz?''der.
Kız birden sıçrar yerinden ayağa kalkıp kaçmaya çalışır.Do Hwan kolundan kavradığı gibi kızı tutar.
Do Hwan ''Hişşt sessiz ol kimsin dedim sadece.''
Do Hwan birden dikkatlice bakar sonra birden ''Ah sen o kızsın pazar yerindeki''diyerek gülümser.
Kız ''Gitmem gerek''diyerek oğlanın yanından geçer ve gider.
Do Hwan ''Onu böyle gönderemem ama''diyip koşar ve kızın önüne geçip birden durdurur kızı.
Kız şaşırır aslında korkar.Kendisine zarar verecektir diye düşündüğünden adımlarını küçük küçük geriye doğru götürür.
Do Hwan iki elini de kızın omuzlarına katar.Kız robot gibi durur.Do Hwan ''Benim adım Do Hwan Sarayda askerim''der.
Kız asker lafını duyar duymaz Do Hwan'ı itekler ve koşmaya başlar.
Do Hwan yere düşer sonra hemen kalkar kıza seslenir ''Benden kaçma kötü biri değilim.Senin yakalanmana izin vermeyeceğim''der.
Kız birden durur.Olduğu yerde kalır.Do Hwan kızın yanına tekrar koşar.Kıza bakar ve gülümser ''Kim olduğunu aileni biliyorum.Askerim ama seni almaya gelmedim buraya.Buraya gelirim hep dinlenmek için falan.Seni gördüm burada sadece''der.
Kız ''Siz askerler kötüsünüz.Kral'a sözüm yok o iyi ama onun kardeşi var.O aileme tuzak kurdu.Para alabilmek için babamı yanına çağırdı.Birkaç torbo mı ne varmış torbaları sığınak gibi yerden almasını evine götürmesini istemiş.Babam torbanın içine bakmamış.Torbaları alıp eve getirmiş saklamış.Daha sonra gece eve askerler geldi.Evin altını üstüne getirdiler.Kral'ın kardeşinin göyya parasını babam çalmış.Ailemi hırsız yaptılar bende ellerinden kaçtım''.
Do Hwan ''Kral'ın kardeşini hiç görmedim ben.Yeni askerim sonuçta.Ama sana yardım ederim merak etme''diyerek kızı elinden tutup büyücünün evine götürür.
Büyücüye olanları anlatır.Büyücü 1 günlük izin verir kızın kalması için.Do Hwan da 1 gün sonra bir yer bulmak umudu ile ses çıkarmaz.
Sabah olur Do Hwan saraya gitmek zorundadır.Kızı büyücünün yanında bırakır.Kız büyücünün yardımı sonrasında pazar yerine gizlice gidip yanındaki birkaç para ile yiyecek şeyler almak ister.Ancak askerler yakalar.
Kız Saray'a getirilir.Do Hwan getirilen biri olduğunu anlayınca bakmak ister.
Gördüğü kişi kız olunca çok şaşırır.İşte o zaman Kral'ın kardeşini D o Hwan ilk kez görür.Kralın kardeşi gelir.
Kızı görür ve ''Bakın şu kıza.Ne kadar daha saklanabilirdin ki ha''diye bağırır.
Kız adama nefretle bakarak tükürür.
Kral''Bu ne cürret.Getirin''diye yüksek sesle bağırır.
Getirilen kızın ailesidir.İşkence yapılmıştır.Annesinin beyaz hangboku kanla karışmış kırmızılı beyazlı olmuştur.Babasının yüzünde kanlar kurumuş kıyafeteri kırbaçların vurulması ile kıyafetlerini yırtmıştır.
Kız ailesinin o halini görünce çığlık atar.Onu tutan adamların elinden kurtulmak için bir o yana bir bu yana kendini sallar durur.
Kral ''Oturtun onları''der.Kızın gözünün önünde işkence yapacaktır.
Kral kıza bakarak gülümser ''Senin gibi güzel bir kız...''der ve kıza yakaşıp kızın çenesine elini katıp kızın başını yukarı kaldırır ve ''...böyle ağlamamalı.Senden güzel bir gisaeng olur aslında''der.
Kız nefretle bakar yüzüne.Do Hwan o sözünü duyduğunda çok sinirlenir tam ortaya çıkacaktır ki Yeo Un onu kolundan kavrayıp çeker.
Kız yüzüne tekrar tükürür.''Asla!''der.
Kral ''Ah yapma öyle bir istekte bulunamazsın.Ama bak şöyle olabilir biz ailene burada sen 'evet'diyene kadar işkence ederiz.Hım yani belki ailen ölebilir ama madem istemiyorsun...''diyerek gülümser ve birden arkasını dönüp bağırırak ''...başlayın~~''der.
Babasını yere yatırır odunlarla döverler.Annesini ise taha sandalyeye oturtup sopalarla birbirine bağlı ayaklarının arasından sopaları çekip ayaklarını ayırmaya çalışırlar.
Anne ve babasının çığlıklarını duyan kız ağlayarak ''Yapamam~ ah ahhhh~~ Anne.Baba hayır yapmayınnn~~ Lütfen.Baba yapamam.Oraya gidemem yapamam''diyerek bağırır.
Do Hwan kzın halini görünce dayanamaz ağlamaya başlar.Kızı kurtarmaya çalışır ama Yeo Un sertçe elini tutmuştur.
Kızın babası ''Da-dayan~ahh dayan kızım.Sakın evet de- deme.Biz öl-s-ek te sakın gitme o-raya''diye zorlukla konuşur.
Kız ''Ahhhhhhhh''diye çığlık atar.
Annesi daha fazla acıya dayanamamış bayılmıştır.
Kız pes eder birden ''Durun ypaacağım.Gideceğim oraya ve istediğinizi yapacağım''der.
Do Hwan birden şaşırır.Kızı da ailesi ile birlikte zindan sayılabilecek bir hapise kapatırlar.Kız yarın gisaeng olmak için gisaeng evine gönderilecektir.
Do Hwan Yeo Un engel olur diye ona birşey söylemez.Kızı kaçırmak için zindan yerine gider.Görevlilere nöbet değişimi diyerek içeri girir.Kız ağlamaktan yorulmuş ve bayılmıştır.Ailesinin yanındadır.Do Hwan kızı baygın görünce endişelenir.Kızı ve ailesini kaçırmaya çalışacaktır.
Kızın annesini kolundan tutup kaldırır.Kızı da kucağına alır.
Tam çıkaracaktır ki arkasını döndüğünde kızın anne ve babasının gelmediğini görür.
Do Hwan ''Efendim hemen gitmemiz gerek''diye kısık sesle söyler.
Kızın babası ''Onu götür biz de gelirsek yakalanırsınız bizim için artık hiçbirşey önemil dğeil.Kızımız hariç onu götür.Kızımız uyandığında ona onu çok sevdiğimi söyle''der.
Do Hwan ''Efendim''
Adam ''Hadi çabuk olun''der.
Do Hwan kızı kucağında götürür.Bir askere yakalanır.Ama asker aniden yere yığılır.
Do Hwan ne olduğunu anlamaz.Birden karanlıktan Yeo Un çıkar.
Yeo Un ''Ehhey nasıl kardeşsin insan bir çağırır.Bilmiyor musun macera severim''diyerek gülümser.
Do Hwan ''Saol kardeşim hadi gidelim''der.
Kızı ağaçlıkların olduğu yere götürür.Kız hala baygındır.Do Hwan Yeo Un'a bakıp ''Birşey yapabilir misin?''der.
Yeo Un ''Tabi.''der.
Solmuş dallara dokunup onları yeşertir.Sarmaşık ağaçlarından kız için bir yatak yapar.Sarmşıklar Yeo Un'un beyninden geçenleri tahmin ederek yatak biçimini hazırlar.Etraflarını kapatabilmek için Yeo Un'un ağacının dibindelredir.Ağaç Yeo Un ne isterse yapabiliyordur.Ağacın için yarılır ve kızı sarmaşık ağaçlarından yapılmış yatağı da ağaç gövdesine alırlar ve ağacın gövdesi kapanır.İnsanların göremiyeceği şekile kapalıdır ve bir insanın girebileceği kadar da açıktır.
Kız terlemiştir.Do Hwan bluzunun kolu ile kızın alnını siler.Yeo Un ''Daha fazla dikkat çekmeyelim ben gidiyorum''der.ve ağaç gövdesinden çıkıp gider.
Do Hwan pazar yerine gidip kıza yiyecek alır ve geri döner kız uyuyordur.Eşyaları ağaç gövdesinin içinde bir yere katar.Kız sese uyanır.
Şaşkınca etrafına bakar.Ağaç gövdesinden çıkar.Do Hwan ''Ah uyanmışsın''der.Kız ağaç gövdesinin içinde olduğuna bir türlü inanamaz.
Do Hwan ''Ah bu şey açıklaması zor hatta açıklanmaması gereken birşey.Yani boşver''der.
Kız ''Ah annem babam?''
Do Hwan birden durur ses çıkaramaz daha sonra ''Şey onlar gelmedi.Yani gelmek istemedi.Baban seni kurtarmamı istedi sadece''der.
Kız ''Ne?Ben gidiyorum.Onları öldürürler yapamam''
Do Hwan ''Hey dur.Gidemezsin.Gitmemek için o gisaeng yrine gitmemek için direnmedin mi söyle ha?Ne yani şimdi gidecek misin?Yakalarlar seni''
Kız ''Ailemi öldürecekler''
Do Hwan ''Elimden birşey gelmez.Üzgünüm''
Kız ağlamaya başlar.Anne diye mırıldanır.
Do Hwan gücünü kullanırsa kurtarabilir diye düşünür ve ''Bekle onları kurtarırım belki''der.
Kız ''Nasıl?''
Do Hwan ''Bende bilmiyorum yapacağım birşeyler.Sen ağacın gövdesine gir bekle''
Kız ''Bu korkunç gözüküyor''
Do Hwan ''Kusura bakmayın hanımefendi saray gibi biryerde yakalanmanız söz konusuydu bununla idare edin lütfen''der.
Kız gülümser.Do hwan ''Assa! güldün gidiyorum.Ahh adın neydi hiç sormadım''
Kız ''Ji Min''der.
Do Hwan ''Ji Min-ah güzel isim görüşürüz''der ve gider.
Kız gülümser ama birden omzuna sertçe birşeyin indiğini hisseder.Gökyüzü kararır gözlerini yumar.Bayılır.
Bir kalabalık görür ve merak ederek o da oraya gider.Birinin kaçak olduğunu duyar insanlardan iyice yaklaşır.Resmin çizilmiş olduğu beze iyice bkaar.Sonra birden bire şaşırır.Bugün çarpıştığı kıza çok benzetir.İnsanlardan ailesinin hırsız olduğunu ve kızın ailesinin yakalandığını ancak kızın hala kaçak olduğunu duyar.
Oradan ayrılır içinden ''Öyle güzel bir kız niye hırsız olsun ki''der.
Arada çıkıp dinlendiği tepelikteki ağaca doğru gider.Orada bir hıçkırık ve ağlama sesi duyar.
Ses çıkarmadan parmak uçlarında yürüyerek ilerler.Ağacın arkasına oturmuş kızı görür.
Do Hwan ''Kimsiniz?''der.
Kız birden sıçrar yerinden ayağa kalkıp kaçmaya çalışır.Do Hwan kolundan kavradığı gibi kızı tutar.
Do Hwan ''Hişşt sessiz ol kimsin dedim sadece.''
Do Hwan birden dikkatlice bakar sonra birden ''Ah sen o kızsın pazar yerindeki''diyerek gülümser.
Kız ''Gitmem gerek''diyerek oğlanın yanından geçer ve gider.
Do Hwan ''Onu böyle gönderemem ama''diyip koşar ve kızın önüne geçip birden durdurur kızı.
Kız şaşırır aslında korkar.Kendisine zarar verecektir diye düşündüğünden adımlarını küçük küçük geriye doğru götürür.
Do Hwan iki elini de kızın omuzlarına katar.Kız robot gibi durur.Do Hwan ''Benim adım Do Hwan Sarayda askerim''der.
Kız asker lafını duyar duymaz Do Hwan'ı itekler ve koşmaya başlar.
Do Hwan yere düşer sonra hemen kalkar kıza seslenir ''Benden kaçma kötü biri değilim.Senin yakalanmana izin vermeyeceğim''der.
Kız birden durur.Olduğu yerde kalır.Do Hwan kızın yanına tekrar koşar.Kıza bakar ve gülümser ''Kim olduğunu aileni biliyorum.Askerim ama seni almaya gelmedim buraya.Buraya gelirim hep dinlenmek için falan.Seni gördüm burada sadece''der.
Kız ''Siz askerler kötüsünüz.Kral'a sözüm yok o iyi ama onun kardeşi var.O aileme tuzak kurdu.Para alabilmek için babamı yanına çağırdı.Birkaç torbo mı ne varmış torbaları sığınak gibi yerden almasını evine götürmesini istemiş.Babam torbanın içine bakmamış.Torbaları alıp eve getirmiş saklamış.Daha sonra gece eve askerler geldi.Evin altını üstüne getirdiler.Kral'ın kardeşinin göyya parasını babam çalmış.Ailemi hırsız yaptılar bende ellerinden kaçtım''.
Do Hwan ''Kral'ın kardeşini hiç görmedim ben.Yeni askerim sonuçta.Ama sana yardım ederim merak etme''diyerek kızı elinden tutup büyücünün evine götürür.
Büyücüye olanları anlatır.Büyücü 1 günlük izin verir kızın kalması için.Do Hwan da 1 gün sonra bir yer bulmak umudu ile ses çıkarmaz.
Sabah olur Do Hwan saraya gitmek zorundadır.Kızı büyücünün yanında bırakır.Kız büyücünün yardımı sonrasında pazar yerine gizlice gidip yanındaki birkaç para ile yiyecek şeyler almak ister.Ancak askerler yakalar.
Kız Saray'a getirilir.Do Hwan getirilen biri olduğunu anlayınca bakmak ister.
Gördüğü kişi kız olunca çok şaşırır.İşte o zaman Kral'ın kardeşini D o Hwan ilk kez görür.Kralın kardeşi gelir.
Kızı görür ve ''Bakın şu kıza.Ne kadar daha saklanabilirdin ki ha''diye bağırır.
Kız adama nefretle bakarak tükürür.
Kral''Bu ne cürret.Getirin''diye yüksek sesle bağırır.
Getirilen kızın ailesidir.İşkence yapılmıştır.Annesinin beyaz hangboku kanla karışmış kırmızılı beyazlı olmuştur.Babasının yüzünde kanlar kurumuş kıyafeteri kırbaçların vurulması ile kıyafetlerini yırtmıştır.
Kız ailesinin o halini görünce çığlık atar.Onu tutan adamların elinden kurtulmak için bir o yana bir bu yana kendini sallar durur.
Kral ''Oturtun onları''der.Kızın gözünün önünde işkence yapacaktır.
Kral kıza bakarak gülümser ''Senin gibi güzel bir kız...''der ve kıza yakaşıp kızın çenesine elini katıp kızın başını yukarı kaldırır ve ''...böyle ağlamamalı.Senden güzel bir gisaeng olur aslında''der.
Kız nefretle bakar yüzüne.Do Hwan o sözünü duyduğunda çok sinirlenir tam ortaya çıkacaktır ki Yeo Un onu kolundan kavrayıp çeker.
Kız yüzüne tekrar tükürür.''Asla!''der.
Kral ''Ah yapma öyle bir istekte bulunamazsın.Ama bak şöyle olabilir biz ailene burada sen 'evet'diyene kadar işkence ederiz.Hım yani belki ailen ölebilir ama madem istemiyorsun...''diyerek gülümser ve birden arkasını dönüp bağırırak ''...başlayın~~''der.
Babasını yere yatırır odunlarla döverler.Annesini ise taha sandalyeye oturtup sopalarla birbirine bağlı ayaklarının arasından sopaları çekip ayaklarını ayırmaya çalışırlar.
Anne ve babasının çığlıklarını duyan kız ağlayarak ''Yapamam~ ah ahhhh~~ Anne.Baba hayır yapmayınnn~~ Lütfen.Baba yapamam.Oraya gidemem yapamam''diyerek bağırır.
Do Hwan kzın halini görünce dayanamaz ağlamaya başlar.Kızı kurtarmaya çalışır ama Yeo Un sertçe elini tutmuştur.
Kızın babası ''Da-dayan~ahh dayan kızım.Sakın evet de- deme.Biz öl-s-ek te sakın gitme o-raya''diye zorlukla konuşur.
Kız ''Ahhhhhhhh''diye çığlık atar.
Annesi daha fazla acıya dayanamamış bayılmıştır.
Kız pes eder birden ''Durun ypaacağım.Gideceğim oraya ve istediğinizi yapacağım''der.
Do Hwan birden şaşırır.Kızı da ailesi ile birlikte zindan sayılabilecek bir hapise kapatırlar.Kız yarın gisaeng olmak için gisaeng evine gönderilecektir.
Do Hwan Yeo Un engel olur diye ona birşey söylemez.Kızı kaçırmak için zindan yerine gider.Görevlilere nöbet değişimi diyerek içeri girir.Kız ağlamaktan yorulmuş ve bayılmıştır.Ailesinin yanındadır.Do Hwan kızı baygın görünce endişelenir.Kızı ve ailesini kaçırmaya çalışacaktır.
Kızın annesini kolundan tutup kaldırır.Kızı da kucağına alır.
Tam çıkaracaktır ki arkasını döndüğünde kızın anne ve babasının gelmediğini görür.
Do Hwan ''Efendim hemen gitmemiz gerek''diye kısık sesle söyler.
Kızın babası ''Onu götür biz de gelirsek yakalanırsınız bizim için artık hiçbirşey önemil dğeil.Kızımız hariç onu götür.Kızımız uyandığında ona onu çok sevdiğimi söyle''der.
Do Hwan ''Efendim''
Adam ''Hadi çabuk olun''der.
Do Hwan kızı kucağında götürür.Bir askere yakalanır.Ama asker aniden yere yığılır.
Do Hwan ne olduğunu anlamaz.Birden karanlıktan Yeo Un çıkar.
Yeo Un ''Ehhey nasıl kardeşsin insan bir çağırır.Bilmiyor musun macera severim''diyerek gülümser.
Do Hwan ''Saol kardeşim hadi gidelim''der.
Kızı ağaçlıkların olduğu yere götürür.Kız hala baygındır.Do Hwan Yeo Un'a bakıp ''Birşey yapabilir misin?''der.
Yeo Un ''Tabi.''der.
Solmuş dallara dokunup onları yeşertir.Sarmaşık ağaçlarından kız için bir yatak yapar.Sarmşıklar Yeo Un'un beyninden geçenleri tahmin ederek yatak biçimini hazırlar.Etraflarını kapatabilmek için Yeo Un'un ağacının dibindelredir.Ağaç Yeo Un ne isterse yapabiliyordur.Ağacın için yarılır ve kızı sarmaşık ağaçlarından yapılmış yatağı da ağaç gövdesine alırlar ve ağacın gövdesi kapanır.İnsanların göremiyeceği şekile kapalıdır ve bir insanın girebileceği kadar da açıktır.
Kız terlemiştir.Do Hwan bluzunun kolu ile kızın alnını siler.Yeo Un ''Daha fazla dikkat çekmeyelim ben gidiyorum''der.ve ağaç gövdesinden çıkıp gider.
Do Hwan pazar yerine gidip kıza yiyecek alır ve geri döner kız uyuyordur.Eşyaları ağaç gövdesinin içinde bir yere katar.Kız sese uyanır.
Şaşkınca etrafına bakar.Ağaç gövdesinden çıkar.Do Hwan ''Ah uyanmışsın''der.Kız ağaç gövdesinin içinde olduğuna bir türlü inanamaz.
Do Hwan ''Ah bu şey açıklaması zor hatta açıklanmaması gereken birşey.Yani boşver''der.
Kız ''Ah annem babam?''
Do Hwan birden durur ses çıkaramaz daha sonra ''Şey onlar gelmedi.Yani gelmek istemedi.Baban seni kurtarmamı istedi sadece''der.
Kız ''Ne?Ben gidiyorum.Onları öldürürler yapamam''
Do Hwan ''Hey dur.Gidemezsin.Gitmemek için o gisaeng yrine gitmemek için direnmedin mi söyle ha?Ne yani şimdi gidecek misin?Yakalarlar seni''
Kız ''Ailemi öldürecekler''
Do Hwan ''Elimden birşey gelmez.Üzgünüm''
Kız ağlamaya başlar.Anne diye mırıldanır.
Do Hwan gücünü kullanırsa kurtarabilir diye düşünür ve ''Bekle onları kurtarırım belki''der.
Kız ''Nasıl?''
Do Hwan ''Bende bilmiyorum yapacağım birşeyler.Sen ağacın gövdesine gir bekle''
Kız ''Bu korkunç gözüküyor''
Do Hwan ''Kusura bakmayın hanımefendi saray gibi biryerde yakalanmanız söz konusuydu bununla idare edin lütfen''der.
Kız gülümser.Do hwan ''Assa! güldün gidiyorum.Ahh adın neydi hiç sormadım''
Kız ''Ji Min''der.
Do Hwan ''Ji Min-ah güzel isim görüşürüz''der ve gider.
Kız gülümser ama birden omzuna sertçe birşeyin indiğini hisseder.Gökyüzü kararır gözlerini yumar.Bayılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder